Vergoedingen drijven de duurzaamheid van blockchain en apps, wat de vraag en de groei van financiering weerspiegelt. Maar een slechte incentive-structuur kan gemakkelijk de kwaliteit van de gegenereerde vergoedingen opblazen, wat aanzienlijke kosten met zich meebrengt die de algehele tokenwaarde en prijs verwateren. Vergoedingen signaleren nut en gebruikersvraag, zoals sommige van de best presterende tokens in deze markt hebben aangetoond, zoals AAVE, AERO en HYPE, maar vertellen niet altijd het volledige verhaal. @aave genereert $24M/maand aan leenvergoedingen, waarmee het zijn DAO en upgrades financiert. @AerodromeFi verdient $8,1M/week aan swapvergoedingen, die allemaal worden verdeeld onder veAERO-houders. De $587M/jaar aan vergoedingen van @HyperliquidX uit perps en spotmarkten financiert HYPE-aankopen, wat helpt om waarde en tokenwaardering te stimuleren. Maar alleen het genereren van vergoedingen is niet genoeg, aangezien incentives een nadeel kunnen zijn en een vals gevoel van vraag en duurzaamheid kunnen creëren. Celestia is een prime voorbeeld van de impact van incentives versus vergoedingengeneratie, met meer dan $100M aan incentives dit jaar en slechts $250k aan vergoedingen, gecombineerd met unlocks heeft de prijs dramatisch geleden. Een ander goed voorbeeld is Velodrome, hoewel ze dit jaar $6,3M aan vergoedingen hebben gegenereerd, hebben ze ook bijna $9,0M aan incentives uitgekeerd, wat bijdraagt aan de slechte prijsperformance. De belangrijkste conclusie is dat vergoedingen een zeer belangrijke maatstaf zijn, maar je kunt de kosten van het genereren van die vergoedingen in de vorm van incentives niet negeren en de marktprijzen weerspiegelen dat. Mijn huidige thesis is om te investeren in projecten die waarde, vergoedingen en incentives goed in balans houden, wat volgens mij zal leiden tot een betere prestatie dan de rest van de markt op de korte en lange termijn.