Zwykle się z tym nie zgadzam. Może specyficzna przestrzeń sztuki cyfrowej „NFT” jest mniejsza, ale sztuka cyfrowa jako całość jest niezaprzeczalnie większa i bardziej wszechobecna niż kiedykolwiek. Może warto zbadać, czy to rzeczywiście liczba artystów, którzy mogą uzasadnić/stać na podróż i pobyt w NYC na tydzień niejasnych wydarzeń, jest tym, co tak naprawdę się zmniejszyło? Z mojego punktu widzenia NFTNYC jest niezwykle anomalią, ponieważ tradycyjnie opiera się na tej głównej konferencji, na którą prawie nikt z „przestrzeni” tak naprawdę nie przychodzi… ale wszystko to w bardzo prawdziwej, zdecentralizowanej i nieoficjalnej formie… Wiele rozproszonych wydarzeń satelitarnych ogłaszanych jest w ciągu 4 tygodni poprzedzających to wydarzenie, a większość z nich nie jest promowana w jakikolwiek agresywny lub zorganizowany sposób, zwłaszcza poza bańką… Jestem tu bardzo obecny w sieci i nawet nie zauważyłem żadnych otwartych zgłoszeń (które najwyraźniej były liczne) do przesyłania prac. To pokazuje, jak bardzo musisz zwracać uwagę, aby być uwzględnionym jako artysta… nie ma nawet naprawdę oficjalnych dat rozpoczęcia i zakończenia… czy zaczęło się w sobotę? Czy w poniedziałek? Kończy się w piątek? Sobotę? Niedzielę? Ludzie przychodzą, kiedy chcą, wychodzą, kiedy chcą. Trudno oczekiwać, że to rozwinie się w jakiś znaczący sposób bez większej organizacji/promocji/jakiegoś rodzaju katalizatora itp., ale szczerze mówiąc, czy to w ogóle jest pożądane? Myślę, że to miejsce zawsze było małą niszą z wbudowanymi jeszcze mniejszymi mikro klikami. Wiele osób, które znam z innych obszarów, nie mogło uczestniczyć, a nawet osoby, które znam, które tu mieszkają, nie mogły być obecne w tym tygodniu. Nie mówię, że nie mogłoby to również rzeczywiście maleć w pewnych aspektach, ale z mojego punktu widzenia w zeszłym roku wydawało mi się to jeszcze mniejsze na wiele sposobów. W tym roku czuję bardzo zdrowy puls i poczucie dojrzałości, którego wcześniej brakowało. 🤷🏻 może się mylę.